Vanmorgen mijn rugzak ingepakt. Ik wil niet meer dan 10 kilo mee en ik kwam op 8.2 kilo. Nog een paar spulletjes, maar ik blijf dus beneden de 10 kilo. En nog wat ruimte over voor wat souvenirs. Het wordt nu echt aftellen.
Ik heb inmiddels mijn injectie hepatitis A en de malariapillen. Mijn tyfusinjectie…..daar heb ik geen hoop meer op. Het is een heel verhaal en ik ben er uren mee bezig geweest, maar zonder resultaat. Hopen maar dat we gezond blijven.
Inmiddels al wel veel gelezen over de landen waar we naartoe gaan. Argentinie, Chili, Bolivia en Peru. Een grote verscheidenheid aan culturen, landschappen en mensen.
We gaan het allemaal zien en beleven!

Een hartelijke groet vanuit Buenos Aires.
We zijn goed aangekomen na een vertraging van 4 uur in Madrid. We vertrokken dus pas 05.45 en vlogen 12 uur. Kwamen dus wat brak aan, maar het hotel is prima. Na een verfrissende douche gingen we het centrum verkennen. Vandaag zijn we naar La Boca geweest. Heel erg leuk en nu zitten we in een internetcafe in Palermo.
Het weer is heerlijk warm. Beter dan de kou in Londen en de sneeuw!!! in Madrid.
Straks gaan we weer een heerlijke Argentijnse biefstuk eten. Gister kregen we ongeveer een halve koe op ons bord.
Kortom, we genieten!

Gisteravond zijn we in Ushuaia aangekomen. Er was een hartelijk welkom en we konden direct allerlei vragen stellen over dingen die we wilden gaan doen hier.
Het bleek dat we alleen nog vandaag het Beaglekanaal op konden, want die boot gaat alleen op maandag, woensdag en vrijdag. Het was daarom vroeg op en met de taxi naar de boot, want we hadden nog geen tijd om ons te orienteren.

Het was een fantastische dag met voor hier redelijk goed weer. We hebben veel vogels gezien en natuurlijk een pinguinkolonie, zeeleeuwen en we zijn op een estancia geweest, een ranch.
Allemaal heel boeiend. We gingen terug met de bus, want er werd slecht weer voorspeld. Maar dat viel wel mee.
Na de warmte in Buenos Aires is het hier wel koud, hoor. En we hebben wel wat regen gehad, maar onze gigantisch grote poncho´s hebben we gelukkig nog niet nodig gehad.
We blijven in Ushuaia tot maandag. We gaan nog met de trein naar ´het einde van de wereld´, maar nemen eerst een dagje rust om Ushuaia te bekijken en de bustickets voor maandag te regelen.
Vanaf maandag hebben we niets meer geregeld, dus dan begint het echte avontuur. Met bussen en treinen op naar Lima.
We houden jullie op de hoogte.

Voor ons vertrek uit Ushuaia nog jullie nog maar eens op de hoogte brengen van onze ervaringen hier. We hebben een leuk familiehotel met gratis internet. Daar maken we dan maar gebruik van. Vannacht om 5.00 uur vertrekken we met de bus naar Punto Arenas in Chili. Dan moeten we maar weer afwachten waar we terecht komen. De familie die dit hotel runt is duidelijk van Indiaanse afkomst. We kunnen hier in Zuid Amerika allerlei typen onderscheiden: Indiaans, Europees en van alles ertussen. Heel boeiend. Het echtpaar spreekt alleen Spaans. Een van de dochters spreekt ook Engels, maar die is er niet altijd. Het geeft niet, zo leren wij een beetje Spaans. Het hotel ligt wel hoog vanaf de hoofdstraat, maar voordeel is dat we een prachtig uitzicht hebben over de stad en het Beaglekanaal.
Zaterdagmorgen gingen we eerst tickets regelen voor de bus naar Punto Arenas. We kregen te horen dat de bus vol was en we pas woensdag weg konden. De vrouw aan het bureau ernaast hoorde het en zei dat ze net twee kaartjes terrug had gekregen. Was dat even geluk hebben!
´s Middags zijn we naar de Martial gletcher geweest. Met de stoeltjeslift naar boven en toen nog een eind gelopen door en langs de sneeuw.
Vandaag was ook een heel bijzondere dag. We zijn naar het Nationale Park geweest. Het laatste stuk met ´El Tren Del Fin Del Munde´, de trein van het einde van de wereld. Oorspronkelijk een gevangenentrein, want Ushuaia was een gevangenenoord. De spoorrails zijn door de gevangenen aangelegd, oorspronkelijk van hout, tijdrovend, maar goedkoop. De gavangenen hebben ook zelf de gevangenis gebouwd, waar 18 jaar aan gewerkt is. Er is nu een Maritiem museum in gevestigd.
Bij aankomst bleek dat we toch niet zonder gids door het park konden lopen. Daar is het te groot voor. We sloten ons aan bij een groep met een gids en lieten ons lekker rijden. Regelmatig gingen we een stukje lopen, waarbij we goede uitleg kregen over de flora en fauna door de enthousiaste gids. Hij nam ook steeds ruim de tijd om ons in het Engels uitleg te geven en te antwoorden op onze vragen.
We proberen zo vroeg te gaan slapen, wat misschien lastig is daar het hier pas rond 23.30 donker wordt. Gelukkig is het ook erg vroeg licht zodat we niet helemaal het gevoel hebben midden in de nacht ons bed uit te moeten. Wel benieuwd hoe dat zal zijn: 12 uur in de bus, maar dat was onze keus.
Op naar Chili.